อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 17 ต.ค. 56

อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 17 ต.ค. 56

“กินนิดเดียว”

“บอกให้เลิกซะ ทำไมไม่เลิกหา...กินจนหน้าแดงเป็นงิ้ว ยังจะมีหน้าไปโรงพยาบาลอีกเหรอ บอกแล้วว่าที่ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะเหล้า ยังไม่ยอมเลิกอีก”

“ฉันกินเป็นยาต่างหาก ขืนไม่กินได้ผอมแห้งตาย”


“ไม่ผอมแห้งหรอก แต่จะเป็นอีขี้เมามากกว่า หัดดูสารรูปตัวเองมั่ง โผล่ไปถึงไหนก็อายเขาเปล่า ๆ”

วันเฉลิมขึ้นรถโรงเรียนไปแล้ว หันกลับมามองเห็นเสี่ยกวงกับแม่ยังทะเลาะกันอย่างรุนแรงไม่อายสายตา ใคร...เสี่ยกวงเครียดจัดทั้งเรื่องลูกทั้งเรื่องงานมีปัญหารุมเร้าเข้ามา สมัย ผู้จัดการโรงงานบอกว่าเตี่ยของเขาตรวจบัญชีพบตัวเลขผิดพลาดหลายแห่ง

“ผมจะพยายามละกัน”

เสี่ยกวงถอนใจ ลูบหน้าตัวเองเหมือนอยากจะไล่ปัญหาชีวิตให้ออกไปให้หมด

“มีอะไรที่ผมช่วยได้ก็บอกมาเถอะนะครับ”

“ช่วงนี้มีแต่เรื่องน่าปวดหัว อันที่จริงผมก็ผิดเองที่แส่หาเรื่อง”

“เด็กจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่ล่ะครับ” สมัยถามเรื่องลูก

“หมอเองก็บอกไม่ได้ ผมรู้สึกแย่มากที่ทำร้ายจิตใจลูกเมียผม”

“คุณกวง หวังดีต่อวงศ์ตระกูลต่างหากครับ”

“อุตส่าห์ได้ลูกชายกะเขาทั้งที ทำไมมันถึงได้เป็นอย่างนี้”

เสี่ยกวงบ่น สมัยจึงเงียบไม่กล้าพูดอะไรอีก...ในขณะเดียวกัน ลำยองก็มาบ่นกับยายแลเรื่องเสี่ยกวง

“เดี๋ยวนี้มันไม่เคยสนใจฉันเลยนะแม่ บ้านช่องไม่เคยมาค้างด้วยเลย แต่ก่อนยังพาไปกินข้าว ดูหนังบ้าง เดี๋ยวนี้มีที่ไหน มารับไปดูลูกแล้วก็ไป”

“เอ็งก็อย่าไปเสียงดังใส่เขาสิวะ ผู้ชายน่ะเว้ยเฮ้ย เขาชอบเมียเงียบ ๆ ไม่มีปากมีเสียง ยิ่งปากมากเขายิ่งหนีหน้า”

“แม่ว่าฉันยังสวยเหมือนเดิมรึเปล่า”

“หัวซอยยันท้ายซอย ไม่มีใครกินเอ็งลงหรอก...แต่ว่า”

“ฉันน่ะอดสงสัยไม่ได้หรอกน่ะแม่ มันอาจจะมีอีหนูซ่อนไว้ที่ไหนอีกก็ได้”

“ก็ช่างเขาปะไร สันดานผู้ชายมันก็ยังงี้ ถ้าเอ็งทำตัวดี ๆ ให้เขาเห็นว่าเอ็งตั้งใจเลี้ยงลูกเขา เขาคงไม่คิดทิ้งขว้างเอ็งหรอก”

“จับได้จะตามไปตบให้มันฟันร่วงเลย”

“ข้าว่า เหล้าน่ะ เอ็งเลิกได้ก็เลิกซะเหอะ ลำยอง...เขาอาจจะรังเกียจที่เอ็งติดเหล้าก็ได้”

“กินเป็นยา ไม่ได้ติดซะหน่อย”

ลำยองยังไม่ยอมรับว่าชีวิตนี้ขาดเหล้าไม่ได้แล้ว...หลังโรงเรียนเลิกวัน เฉลิมไปเยี่ยมปู่กับย่าที่เรือนแพ ทั้งสองดีใจลูบหน้าลูบหลังหลานด้วยความคิดถึง แล้วหาข้าวปลาอาหารให้กินจนอิ่ม จากนั้นพ่อสินก็พาวันเฉลิมมาส่งที่สะพาน ลำยองเดินมาเห็นปราดเข้ามาอย่างเร็วและกระชากวันเฉลิมออกจากพ่อสิน

“ไอ้วัน...มึงมาทำอะไรแถวนี้”

“วันไปหาหลวงตามา กำลังจะกลับบ้านครับ”

“อยู่ไม่ติดบ้าน วัน ๆ เอาแต่ตะลอน ๆ นะมึง”

“เอ็งจะว่าลูกน่ะ หัดมองตัวเองให้ดีซะก่อนเหอะนังลำยอง”

“อย่ามาแส่ แม่ลูกเขาจะสั่งสอนกันโว้ย คนอื่นไม่เกี่ยว หน็อย คิดจะขโมยลูกกูละสิ ทำเป็นเอาเงินมาล่อ” ลำยองตวาดพ่อสิน

ลำยองแกะหนังยางที่ชายเสื้อที่รัดเงินอยู่ออก โยนเหรียญคืนไปให้สิน เหรียญปะทะใส่ตัวสินแล้วกลิ้งไปตามพื้นถนน

“เงินแค่นี้ กระจอกโว้ย”

ลำยองฉุดกระชากวันเฉลิมออกไปทันที พ่อสินได้แต่มองตามวันเฉลิมไปอย่างเวทนา...ลำยองเหวี่ยงวันเฉลิมเข้ามาในบ้าน

“อย่าให้กูรู้นะมึง ว่ามึงแอบไปบ้านนั้น จะตีให้ตายคามือเลย”

“ทำไมไปไม่ได้ละครับ” วันเฉลิมถามอย่างสงสัย

อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 17 ต.ค. 56

ละครทองเนื้อเก้า บทประพันธ์โดย : โบตั๋น
ละครทองเนื้อเก้า บทโทรทัศน์โดย : ยิ่งยศ ปัญญา
ละครทองเนื้อเก้า กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครทองเนื้อเก้า ผลิตโดย : บริษัท แอค-อาร์ต เจเนเรชั่น จำกัด
ละครทองเนื้อเก้า ควบคุมการผลิตโดย : ธัญญา โสภณ
ละครทองเนื้อเก้า ละครแนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครทองเนื้อเก้า ออกอากาศทุกวันจันทร์ - อังคาร เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ต่ออากาศต่อจากละครเรื่อง สาปพระเพ็ง
ที่มา เดลินิวส์