อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 25 ต.ค. 56

อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 25 ต.ค. 56

“ทุก วันนี้ชาวบ้านเขาก็นินทากูสนุกปากกันไปทั้งซอยแล้ว มึงยังทำให้กูต้องขายขี้หน้าอีก ว่าหมดปัญญาทำเงินแล้วถึงกับต้องขายขวดกิน ไอ้ลูกเฮงซวย ไอ้ลูกเวร ไอ้ลูกอกตัญญู” พอยายแลรู้เรื่องก็มาต่อว่าลำยอง

“ก็ดีแล้วนี่หว่า ตัวแค่นี้มันยังรู้จักทำมาหากิน ไอ้ปานไอ้แป้งซะอีกโตเป็นควายแล้วมันเคยเอามาให้ข้าสักบาทไหม ไม่มี”

“ฉันอายชาวบ้านเขา แม่เข้าใจไหม คุณลำยองอยู่บ้านหลังเบ้อเริ่ม แต่ต้องขายขวดกิน คนมันจะนินทาหัวเราะเยาะฉันขนาดไหน” ยายแลพูดไม่ออกได้แต่นั่งตาปริบ ๆ ส่วนตาปอนั่งหัวเราะชอบใจ


“อ้อ...ตอนกูเดินเข็นฝรั่งดองขาย มึงก็คงอายชาวบ้านเขาเหมือนกัน”

“มันเหมือนกันซะที่ไหนล่ะพ่อ”

“ฉันถามจริง ๆ เหอะ แล้วที่ชาวบ้านเขานินทากันว่าพี่เป็นอีขี้เมา แถมเข้าบ่อนทุกวันไม่ทำมาหากินพี่ไม่อายบ้างเหรอ” ลำยงถาม

“นั่นมันความสุขของกู กูกินเหล้าเข้าบ่อนก็เงินกู ไม่ได้ไปกินไปเล่นบนหัวใครละกัน”

“พี่ไม่อาย แต่พี่ไม่คิดบ้างเหรอว่าไอ้วันมันอาย”

“มันต่างหากทำให้กูอาย มันไปแบมือขอเงินอีปั้นยังกะขอทาน กูเสียหน้าขนาดไหน มึงคิดดู”

“ฉันขอพูดตรง ๆ นะ...พี่ลดทิฐิลงบ้างเถอะ สงสารไอ้วันมัน ยอมรับความจริงให้ได้ว่าพี่เลี้ยงมันไม่ไหว คืนไอ้วันให้พี่สันต์เขาเอาไปเลี้ยงต่อเถอะ จะรั้งมันไว้ทำไม” ลำยงแนะนำ

พี่สาว

“กูไม่ให้ซะอย่างมีอะไรไหม พวกมันถีบหัวกูออกมา แล้วมึงจะไม่ให้กูเอาคืนพวกมันได้ยังไง”

ลำยองยืนยันอย่างนั้น ทั้งยายแล ตาปอ และลำยงก็พูดอะไรไม่ออก...แล้ววันนั้นลำยองก็เข้าบ่อนใกล้บ้าน ไม่ไปบ่อนใหญ่ที่เคยเสียจนหมดตัว คราวนี้เธออารมณ์ดีสีหน้ามีเลือดฝาดขึ้นเพราะเล่นได้ เมืองเทพเข้ามานั่งประกบ

“วันนี้น้องลำยองมือขึ้นนี่...”

“ลำยองต้องหาเงินไปจ่ายค่าเทอมค่ารถโรงเรียนให้ไอ้วันมัน”

“ไอ้ลูกชายน้องลำยองคนนี้มันตัวเฮงนะเนี่ย”

“ลำยองกะว่าจะเล่นวันนี้วันสุดท้ายแล้วละพี่เทพ”

“อ้าว...แล้วยังงี้พี่ก็เหงาสิ”

“เสียดายทอง ถอดไปตั้งหลายเส้นแล้ว... ขอคืนมาสักเส้นสองเส้นก็ยังดีไม่มีทองใส่ลำยองไม่ค่อยมั่นใจยังไงก็ไม่รู้”

“โธ่...พี่ซื้อให้ใส่เมื่อไหร่ก็ได้ไอ้ทองพวกนี้มันสมบัติผลัดกันชม” ลำยองพูดไม่ออก เธอยอมรับว่าเขาพูดถูก ที่ตั้งใจไว้ว่าหลังจากวันนี้จะเลิกเล่นก็เริ่มลังเลใจ
ลำดวนไปทำงานร้านอาหารกลับบ้านดึกทุกวัน นาน ๆ จะมีเวลานั่งคุยกับพ่อแม่สักครั้งหนึ่ง วันนั้นเธอมานั่งที่เพิงขายก๋วยเตี๋ยวก็เล่าเรื่องที่ทำงานให้ยายแลฟัง ตาปอ และลำยง ว่า เงินเดือนน้อยก็จริง แต่ได้ค่าทิปดี ลำยงก็ยังไม่เห็นด้วย

“ข้าว่าเอ็งหางานกลางวันทำไม่ดีกว่าเรอะ ลำดวน”

“งานสบาย เงินดียังงี้มันไม่มีอีกแล้วพี่ ลำยง”

“กลับบ้านค่ำมืดดึกดื่น ยังไงมันก็อันตราย”

“ถ้าดวงมันจะซวย กลางวันกลางคืนมันก็ซวยทั้งนั้นแหละ เลือกได้ที่ไหนล่ะ นี่มันงานในฝันของฉันเลยละ ได้แต่งตัวสวย ๆ ได้แต่งหน้า ทำผมทุกวัน ฉันได้เจอคนดี ๆ ตั้งเยอะแยะ ใครจะไปรู้ โชคอาจจะเข้าข้างฉันสักวันก็ได้...ฉันไม่มีวันเลิกงานนี้หรอก” ลำยงฟังแล้วอ่อนใจ พี่น้องแต่ละคนคิดแต่ความสะดวกสบายง่าย ๆ กันทั้งนั้น...

อ่านละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า วันที่ 25 ต.ค. 56

ละครทองเนื้อเก้า บทประพันธ์โดย : โบตั๋น
ละครทองเนื้อเก้า บทโทรทัศน์โดย : ยิ่งยศ ปัญญา
ละครทองเนื้อเก้า กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครทองเนื้อเก้า ผลิตโดย : บริษัท แอค-อาร์ต เจเนเรชั่น จำกัด
ละครทองเนื้อเก้า ควบคุมการผลิตโดย : ธัญญา โสภณ
ละครทองเนื้อเก้า ละครแนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครทองเนื้อเก้า ออกอากาศทุกวันจันทร์ - อังคาร เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา เดลินิวส์